سرویس و نگهداری آسانسور

سرویس و نگهداری پیشگیرانه به فرایند نگهداری گفته می‌شود که به صورت مرتب انجام شده و هدف آن کاهش احتمال رخداد خرابی یا از کارافتادگی (در شبکه) است. سرویس و نگهداری پیشگیرانه در هنگامی که تجهیزات هنوز در حال کردن هستند انجام می‌شود، نه پس از خرابی آنها. در نتیجه هدف آن جلوگیری از خرابی های ناگهانی است. فرایند نگهداری اغلب به صورت دوره ای یا در زمان هشدار صورت می‌گیرد. به عنوان نمونه می‌توان یک دارایی، مانند سرور، را نام برد که فرایند سرویس و نگهداری آن در ابتدای هر ماه تعیین شده است. در طول دهه 1950 سرویس و نگهداری پیشگیرانه به تدریج تکامل یافته تا پاسخگوی نیازهای جدید صنعت باشد. در این راستا سیستم نگهداری و تعمیرات بهره ور در سال 1954 به صنایع آمریکا معرفی گردید. در این سیستم ضمن تاکید بر روی اصلاح خرابیهای اتفاقی و از کار افتادن غیرمنتظره تجهیزات با بهره گیری مناسب از علوم آمار و احتمالات و پژوهش عملیاتی، شبیه سازی، اقتصاد مهندسی، تئوری صف و نگرش های تحلیلی، تکنیک ها و مدل هایی برای حالات مختلف انواع دستگاه ها و تجهیزات ابداع شد که متخصصین این رشته می‌توانستند کلیه فعالیت ها و عملیات نگهداری و تعمیرات را به نظم درآورده و خرابی ها را پیش بینی نمایند تا جهت نگهداری و تعمیر آنها برنامه ریزی انجام پذیرد. دهه 1960 را می‌توان دهه گسترش استفاده از نت بهره ور در صنایع نامید. معرفی نت بی نیاز از تعمیر، مهندسی قابلیت اطمینان و مهندسی قابلیت تعمیر (1962) از نتایج تحقیقات انجام شده در این دهه بوده که در تکامل سیستم نت بهر ه ور بسیار موثر بوده است. سرویس و نگهداری پیشگیرانه به مراتب از متد نگهداری واکنشی (Reactive Maintenance)، که در آن فقط هنگام وقوع خرابی تمهیدات لازم جهت رفع آن صورت می‌گیرد، پیچیده تر است زیرا نیاز به زمان بندی دارد. اما سربار مالی و هزینه ی ناشی از قطعی، خصوصاً در سازمان های امروزی که بسیار به IT وابسته هستند، در روش سرویس و نگهداری بسیار پایین تر است.